Zaczęło się wszystko od zadania, w którym studenci biofizyki mieli znaleźć wartość siły jaką musi wygenerować biceps, aby utrzymać przy zgiętym łokciu sztangę o zadanej masie. Kiedy się okazuje, że z racji niekorzystnej dźwigni jest to siła o wiele większa niż ciężar sztangi, rodzi się pytanie dlaczego natura wyposażyła człowieka w tak niekorzystną dla podnoszenia ciężarów budowę?
Trudno oczywiście wypowiadać się za naturę, ale wygląda na to jakby chciała dać nam narzędzia raczej do ucieczki niż do walki. Bo oto ramię siły, która ma za zadanie podnieść ciężar (biceps) jest bardzo krótkie i wymaga to użycia dużej jej wartości, ale za to skrócenie mięśnia o niewielką długość powoduje wyraźny, w konsekwencji szybszy, ruch końca ręki. Podobnie ma się sprawa z nogą, a zatem w zamyśle natury możemy wykonywać ruchy raczej szybkie niż silne.
Rozwiązanie tego problemu wykreowało kolejny: dlaczego sztangista wyciskając sztangę w leżeniu na plecach używa bardzo szerokiego chwytu, zamiast wąskiego? Odpowiedź została udzielona całkiem szybko. Węższy uchwyt to nieco korzystniejsza fizycznie dźwignia, ale za to w szerszym uchwycie ruch wspomagany jest w znacznym stopniu mięśniem piersiowym, a nie tylko trójgłowym ramienia. Z racji tego, że jest on silniejszy, trudno zrezygnować z takiego jego udziału w pracy. Niektórzy zwrócili także uwagę na efektywniejsze oddychanie przy szerokim uchwycie. Pięknie.
Trudno oczywiście wypowiadać się za naturę, ale wygląda na to jakby chciała dać nam narzędzia raczej do ucieczki niż do walki. Bo oto ramię siły, która ma za zadanie podnieść ciężar (biceps) jest bardzo krótkie i wymaga to użycia dużej jej wartości, ale za to skrócenie mięśnia o niewielką długość powoduje wyraźny, w konsekwencji szybszy, ruch końca ręki. Podobnie ma się sprawa z nogą, a zatem w zamyśle natury możemy wykonywać ruchy raczej szybkie niż silne.
Rozwiązanie tego problemu wykreowało kolejny: dlaczego sztangista wyciskając sztangę w leżeniu na plecach używa bardzo szerokiego chwytu, zamiast wąskiego? Odpowiedź została udzielona całkiem szybko. Węższy uchwyt to nieco korzystniejsza fizycznie dźwignia, ale za to w szerszym uchwycie ruch wspomagany jest w znacznym stopniu mięśniem piersiowym, a nie tylko trójgłowym ramienia. Z racji tego, że jest on silniejszy, trudno zrezygnować z takiego jego udziału w pracy. Niektórzy zwrócili także uwagę na efektywniejsze oddychanie przy szerokim uchwycie. Pięknie.
Ponieważ zajęcia dotyczyły używania sił, pytanie przyjęło teraz formę zastanawiania się czy zawodnik uderzanych sportów walki powinien korzystać z faktu, że szeroki rozstaw ramion/łokci pozwala na użycie silniejszego mięśnia, wykonanie szybszego ruchu, przy nieco mniej korzystnej dźwigni? Odpowiedź jest raczej prosta :-)
Pozostało więc zadanie domowe. Ma ono teraz postać pytania: czy rotacja przedramienia ma jakiekolwiek znaczenie z punktu widzenia ustawienia kości względem siebie w czasie pokonywania oporu, skoro wyciskacze sztangi mają je ustawione tak, że pięści są poziomo (wiadomo o co chodzi?), a wykonujący pompki, zwłaszcza na pięściach często ustawiają je pionowo? Łatwo sobie wyobrazić sztangę zbudowaną tak, że uchwyt wymaga pionowego zorientowania chwytu i chyba nie byłoby wcale trudniej ją dźwigać. Wiemy, że energii rotacja nie dodaje, Rotacja nie jest tak intensywna jak przy pocisku wystrzelonym z nagwintowanej lufy, więc pewnie nie o zachowanie kierunku tu chodzi :-).
Nie podpowiadajcie bo obiecałem, że zaliczę ćwiczenia za prawidłową odpowiedź.
Poniżej ilustracje do zagadnień. Zdjęcia pochodzą z internetu, znalezione w google:
Pozostało więc zadanie domowe. Ma ono teraz postać pytania: czy rotacja przedramienia ma jakiekolwiek znaczenie z punktu widzenia ustawienia kości względem siebie w czasie pokonywania oporu, skoro wyciskacze sztangi mają je ustawione tak, że pięści są poziomo (wiadomo o co chodzi?), a wykonujący pompki, zwłaszcza na pięściach często ustawiają je pionowo? Łatwo sobie wyobrazić sztangę zbudowaną tak, że uchwyt wymaga pionowego zorientowania chwytu i chyba nie byłoby wcale trudniej ją dźwigać. Wiemy, że energii rotacja nie dodaje, Rotacja nie jest tak intensywna jak przy pocisku wystrzelonym z nagwintowanej lufy, więc pewnie nie o zachowanie kierunku tu chodzi :-).
Nie podpowiadajcie bo obiecałem, że zaliczę ćwiczenia za prawidłową odpowiedź.
Poniżej ilustracje do zagadnień. Zdjęcia pochodzą z internetu, znalezione w google:
