Zdjęcie miesiąca

Osiągnięcie

To miłe, że renomowany angielski magazyn poświęcony karate shotokan, czyli Shotokan Karate Magazine, zauważył w końcu, że człowiek ma coś jeszcze poniżej bioder i jego poruszanie się i kontaktowanie rąk z podłożem opiera się na pracy nóg. Redaktor naczelny zauważył, że nogi są kluczowe dla rozpędzania ciała i w szczególności bioder i zwizualizował to odkrycie filmem. Chciało by się rzecz: nareszcie to odkryli, bo człowiek robi to od chwili kiedy się wyprostował. Choć to jest masowe zjawisko, że instruktorzy ciągle mówią: biodra, biodrami, z bioder itp. Ale kończy się to wtedy nie na zwiększaniu energii lecz na ruszaniu tyłkiem.

Koniec prac...

Po 8 latach przerwy, korzystając z niewielerobienia sportowego postanowiliśmy po raz kolejny uruchomić Wirtualnego Senseja. Tym razem z troską i skrupulatnością zatrudniając do jego obsługi prawdziwe umysły. Przeprowadziliśmy niezliczoną ilość pomiarów, w rożnych konfiguracjach, w różnych warunkach, na różnych komputerach, w różnych miejscach. I udało nam się dowieść bardzo ważną rzecz. Wirtualny Sensej w wersji Lite nie działa. Albo co najwyżej działa tak, że nic nie działa poprawnie. Początek jest obiecujący; Kinect wykrywa sylwetkę, rozróżnia członki, rejestruje obraz, ale zaraz potem mylą mu się nogi prawa z lewą, im szybciej się poruszają ręce tym bardziej ich nie zauważa, jeśli tylko któreś z punktów kontrolnych się mijają wówczas się sensorowi mylą, energia kinetyczna całkowita jest liczona, ale nie wiemy czego, bo sensor równocześnie rejestruje nogi i ręce, a środek masy nie jest tu specjalnie interesujący.... Co prawda autor ptogramu twierdzi, że wszystko działa dobrze i nawet podaje pliki z danymi wyjścioymi, ale na ten temat mam swoje zdanie.

Pewnie wersja pełna działa dobrze, bo włoska kadra WKF używała, ufam nawet, że zauważyła błędy w wykonaniu, które umieściła w promocyjnym filmie. Ale wersja lajtowa nie jest dobra. Albo przynajmniej nie jest dobra dla zwyczajnie rozgarniętego komputerowo człowieka. Fuka...

Epidemia wirusa

Wszyscy pewnie siedzą w domu, nie można się spotykać, ale nie jest powiedziane, że nie można trenować. Zawsze też znajdzie się ktoś, kto będzie chciał inspirować innych i da do internetu coś od siebie. Czasami wychodzi coś fantastycznego, czasami mniej. Dla mnie to raczej jak doświadczenie socjologiczne, szczególnie w kontekście filmów szkoleniowych w sztukach walki, które nie są kontaktowe a mocno uznaniowe. No bo jeśli w różnych materiałach, ktoś opowiada różne rzeczy, to komu uwierzyć. Pewnie temu, kto to kiedyś miał okazję przetestować i na sobie sprawdzić. Komuś, kto tego użył. Źle by było, gdyby nikt tego nigdy nie użył. Kilku reprezentantów rożnych kanałów prezentujących ciekawe rzeczy znajduje się ponieżej. W kolejności przypadkowej, chronologicznie też przypadkowo. W jednym nawet kliknąłem, że mi się nie podoba. Wszyscy prezentują jakąś myśl. Czemu tak jest, że w niektórych, czasem zasadniczych rzeczach tak mocno się różnią? Być może nigdzie tam nie dał się zatrudnić żaden fizyk? Kto wie...

Polska Unia Karate Tradycyjnego

Instytut Centrum Karate Do



Karate po Polsku