Ostatnio tak się zdarzyło, że dyskutowaliśmy na treningu o artykule napisanym przez senseia Aviego Rokah na temat szczegółów gyaku zuki. Ta kwestia jest dość ciekawa więc postanowiłem ten arykuł przetłumaczony wstawić tutaj. Oryginał można łatwo znaleźć na blogu senseia. Wkróce umieszczę komentarz do części artykułu, które wydają się wymagać uszczegółowienia i zostały tu pogrubione:
W karate dynamika ciała i praca mięśni wewnętrznych są głównymi źródłami mocy (oczywiśice kontrolowanymi przez umysł, więc można powiedzieć, że to umysł jest głównym źródłem energii). Przesunięcie ciała to jedna z sześciu "dynamik ciała". Przesunięcie jest używane do generowania siły oraz także do dostosowywania dystansu i generalnie jest wykorzystywane w długim dystansie. Używa się bespośredniego przesunięcia, takiego jak w oi zuki, lub bocznego jak w yoko empi ate czy też takiego jak w przypadku kizami zuki.Jako przesunięcia traktowane są także yori ashi, tsugi ashi, fumi ashi. W przypadku oi zuki powinnno zostać użyte zwykłe przesunięcie po linii prostej, jakakolwiek rotacja marnuje energię, i pożądane jest przekazywanie energii po linii prostej.
W niektórych przypadkach łączy się przesunięcie wraz z rotacją i w takiej sytuacji przesunięcie jest przede wszystkim metodą dostosowywania dystansu, tak jak to ma miejsce podczas przemieszczania się np. z blokiem age uke bądź soto uke.Przesunięcie nie ma generować żadnej siły do góry lub na bok i to rotacja jest głównym źródłem energii.
Innym podobnym przypadkiem jest zastosowanie mae geri wykonywane nogą zakroczną (z krokiem do przodu), wktórym główną akcją jest ruch wahadłowy środka ciężkości (rotacja/obórt wokół osi równoległej do podłoża). Przesunięcie nie jest optymalnym sposobem na nadanie kierunku uderzającej stopie, jakkolwiek pozwla na przekazanie pędu i ustalenie optymalnego kąta nogi podporowej.
Kolejnym przypadkiem jest yori ashi (ślizganie) z gyaku zuki. Najpierw realizowane jest przesunięcie i kiedy stopa nogi wykrocznej uzyskuje kontakt z podłożem, wtedy rozpoczyna się rotacja, która jest głównym źrodłem energii. W tym przypadku prosta linia po której jest przekazywana energia zmienia się w energię rotacyjną. Przesunięcie ma znaczenie drugorzędne ponieważ wymaga większej przestrzeni dla osiągnięcia odpowiedniej siły. Jeśli rotacja rozpocznie się w momencie rozpoczęcia przesunięcia, wówczas będzie ona odbywać się w dłuższym czasie i stanie się wolna, a zatem nieefektywna, a w dodatku centrum ciała zostanie odsłonięte zbyt wcześnie. Wyjątkiem jest gdy gyaku zuki jest wykonywane w krótkim dystansie, wtedy uderzenie i przemieszczenie startuje równocześnie.
Przemieszczenie potrzebuje więcej przestrzeni do wygenerowania odpowiedniej siły, co można zobrazować np. próbą wyłamania drzwi, gdzie dla ich wyłamania potrzebujemy dużej przestrzeni aby zwiększyć siłę do tego stopnia by te drzwi zostały wyważone. Będzie to bardzo trudne z małego dystansu.
Jeśli spojrzymy na uderzenie piłki bejzbolowej lub golfowej to zauważymy, że zadnego przesunięcia (ruchu na boki) nie ma. Użyta jest tylko rotacja.W krótkim dystansie rotacja jest znacznie bardziej efektywna.
To jest bardzo częsty problem, gdy zawodnik wykonuje duże przesunięcie i na końcu brakuje mu miejsca dla włąsciwej rotacji przy wykonywaniu gyaku zuki, co skutkuje słabym gyaku zuki i szansą dla przeciwnika na kontratak.
Warto zauważyć, ze w zagadnieniach tych powinno się zwracać uwagę także na inne podstawowe zasady przemieszczania jak np. odpowiednie rozłożenie ciężaru na obie nogi, czy kolejność uruchamiania poszczególnych części ciała w postaci ruchu stopą po pierwsze, środka ciężkości po drugie i dopiero po trzecie wykonania samej techniki na końcu.
