O strategii i taktyce karate tradycyjnego. Część 1.

Pogrzebałem w swoich archiwalnych dokumentach i przypomniałem sobie o tekście, który kiedyś rozdawaliśmy w klubie początkującym jako broszurkę klubową. Został on napisany na podstawie wykładów prezydenta ITKF Hidetaki Nishiyamy przez Dariusza Bajkowskiego /www.kime.pl/ Ja go jedynie zredagowałem i umieszczam tutaj dla odświeżenia pamięci klubowiczom.


Timing

Określenie „prawidłowy timing” odnosi się do wykorzystania okazji i wykonania techniki dokładnie w tym momencie, gdy poziom psychiczny i fizyczny przeciwnika nie pokrywają się lub znajdują się w stanie kyo (wyłączenia). Technika todome jako własna akcja zaczepna jest rozpoczęta dokładnie w momencie tej chwilowej słabości przeciwnika.

Ma-ai

Określenie ma-ai odnosi się do dystansu, który wystarcza do najskuteczniejszego użycia techniki todome-waza łącznie z właściwym kątem pod jakim ta technika trafia cel.

Kyo

Terminem kyo jest określany moment wyłączenia (niestabilności), odnosi się on do poziomu psychicznego lub fizycznego. Poziom psychiczny kyo jest określany jako:

• skrajna niestabilność emocji, taka jak strach, gniew, niepokój lub osłupienie,
• skrajna utrata woli, sił witalnych i ochoty do walki,
• skrajna utrata zdolności przewidywania powodująca odwrócenie lub utratę uwagi.

Poziom fizyczny kyo jest określany jako:

• utrata równowagi fizycznej,
• okres czasu tuż po rozpoczęciu techniki i w trakcie jej wykonywania,
• luka pomiędzy technikami lub przerwa w kontynuowaniu techniki.

Todome -technika kończąca
Technika todome musi zawierać w sobie następujące elementy:

• skuteczne natychmiastowe wykorzystanie mocy całego ciała z prędkością wystarczającą do uzyskania maksymalnego efektu uderzenia - kime,
• zachowanie podczas techniki stabilności całego ciała, wystarczającej do wytrzymania wstrząsu uderzenia rozwiniętej w pełni techniki, łącznie z przyjęciem mocnej postawy oraz wykorzystaniem siły bezwładności,
• odzyskanie psychicznej i fizycznej równowagi natychmiast po wykonaniu techniki - zan-shin.

Kime

Moment ogniskowania maksymalnej dla danych warunków energii w czasie wykonywania techniki karate. Kime łączy w sobie następujące elementy:

1. Ruch pochodzący z akcji mięśni / technika.
2. Koncentracja psychiczna / wola walki / duch walki.
3. Odpowiedni moment - timing.
4. Efektywny dystans - ma-ai.
5. Siła wzroku.
6. Okrzyk - ki-ai.
7. Trafienie celu pod właściwym kątem.
8. Kontrakcja mięśni w momencie trafienia.

Grupy timing’u / sposoby walki.

1. Kake - waza Ataki bezpośrednie, bez ataku przeciwnika.
2. Oji - waza Reakcje /odpowiedzi/ na akcję przeciwnika:
___SEN -sposoby wczesnego reagowania.

1. kake-no-sen (przed fizycznym ruchem przeciwnika)
2. tai-no-sen (w trakcie wykonywania techniki).
   

___GO-NO-SEN -sposoby późnego reagowania:

1. uke-waza (użycie blokui kontrataku.)
2. amashi-waza (unik i kontratak - praca dystansem).

3. Shikake - waza Strategie właściwe.

• kuzushi-waza łamanie balansu.
• renzoku-kogeki waza kombinacje
• sasoi-waza zwody

c.d.n.